Sanibonani! (hallo allemaal)

Expectations, sometimes it is not what you were thinking..

Eindelijk was ik in Zuid Afrika. Op het laatst was mijn vlucht nog gecanceld maar gelukkig is alles goed gekomen en kon ik gewoon nog vliegen 24 mei. Uitgeput maar erg voldaan ging ik van de Toppers naar het vliegveld in Amsterdam. Opweg naar Zuid Afrika! De vlucht en het overstappen ging echt prima. Ik heb zelfs in totaal nog 5 uur kunnen slapen. Wat de toppers wel niet allemaal kunnen betekenen ;)

Wilma (reisorganisator) en Imke (vrijwilliger Palm Tree) wachtte mij op in Durban airport. Ik heb meteen data gekocht nadat ik de simkaart had gekregen van Wilma (een heel gedoe maar werkt inmiddels nog niet vandaar dat ik nog niet zoveel heb gepost op internet). Ik had verwacht dat ik samen met Imke naar een hostel ging voor de eerste overnachting maar omdat er niet veel vrijwilligers waren gingen we meteen naar onze projecten.

Een andere vrijwilliger heeft mij een korte rondleiding gegeven.
Er zijn 11 huizen bij Mother of Peace in elk huis is een huismoeder met ongeveer 6 kinderen, van verschillende leeftijden en jongens en meisjes door elkaar. Het heeft een huiselijke sfeer en de huismoeder word gezien als moeder voor de kinderen. Het voelde in het begin wat onwennig, maar ook omdat ik het mij anders had voorgesteld. Ik had het best luxe bij Mother of Peace, een fijne douche met warm water en een eigen huisje voor mij alleen. Ik had hiervoor een andere vrijwilliger gesproken die al eerder naar de MOP was geweest en ik had dus verwacht dat de kinderen allemaal renden op me afkwamen. Dit was echter niet zo. Ook sommige huismoeders waar ik me aan voorstelde kreeg ik geen goede eerste indruk van. Voorbeeld: ik kwam me voorstellen aan een huismoeder, ze zei dat ze me iets wou laten zien en maakte me duidelijk dat ze armbanden wou verkopen aan mij en ze had nog wel meer. Ik voelde mij op dat moment niet bepaald prettig omdat ik er natuurlijk net pas ben en ik ben er om de kinderen te helpen. En ik wil dat niet doen door alleen geld te geven maar ook daadwerkelijk te helpen; handen uit de mouwen te steken! Maar vooral ook de kinderen de liefde geven die ze nodig hebben.
Ik ben een beetje met gemengde gevoelens gaan slapen. Wel met het idee de eerste indruk hoeft niet altijd zo te zijn..

De eerste dag heb ik met iemand van het management van de Mother of peace gepraat. Ze heeft me veel verteld over de achtergrond van MOP en dat er momenteel maar twee vrijwilligers zijn, waardoor er van ons word verwacht dat we flexibel moeten zijn. Ik vind dit totaal niet erg want ben juist gekomen om te helpen waar nodig en om een verschil te maken al is het maar voor een kind. Ik kreeg ook te horen welk huisje ik kreeg om elke ochtend van 7:00-8:00 te helpen en in de avond van 17:00 -.. wanneer ik wil te helpen. Er zijn 6 kinderen, 3 jongens van de leeftijd van 6 jaar en een tweeling van 5 jaar. 3 meisjes, waarvan een baby van nog maar 12 weken, een van 10 en 12 jaar oud.
Ik vind het erg leuk dat het afwisselende leeftijden zijn.
In de middag ga ik vooral Grade R helpen. Je kunt deze klas vergelijken met groep 1 van de basisschool, ze hebben de leeftijd van 5/6 jaar. Ik kon daarna meteen beginnen bij Grade R en heb voor een uurtje nog met de kinderen gespeeld en een boek voorgelezen. Ik merkte al meteen dat de kinderen vol energie zitten maar wel de aandacht op mij hadden. Ze waren ook erg enthousiast. Alleen was het mij al gauw duidelijk dat ze geen consequenties kennen en dat het verschil van engels soms groot was tussen de kinderen. Dit komt omdat er 5 kinderen van de MOP komen maar 5 andere kinderen komen van de community, van buitenaf en deze kids kunnen weinig tot bijna geen engels. Ze praten dan Zulu. Daarna heb ik nog met de lerares gekletst en heeft ze mij uitgelegd hoe zij in haar klas te werk gaat. Ik merkte wel al meteen de cultuurverschillen; de leraressen doen het erg rustig aan en kijken niet helemaal naar de tijd. De kinderen waren lekker druk tijdens het lezen, ik had daarin tegen wel hun aandacht, ze waren erg enthousiast.

Ik vond de eerste indruk de kinderen ook brutaal, ze zijn gewend dat er zoveel vrijwilligers komen en doen daarom maar bepaalde dingen. Bijvoorbeeld: een jongetje pakte zomaar mijn telefoon uit me broekzak. Ik heb hem meteen bij me gepakt en gezegd dat, dat niet de bedoeling is.

Ik mocht dus al meteen de eerste dag aan de slag en er kwam best veel op mij af. In de avond ben ik ook gaan helpen bij 'mijn huisje'. Ik heb de jongens geholpen met de verzorging; badderen, pyama aan en tanden poetsen. Daarna gaan we eten. We eten apart, eerst eten de drie jongens, de meiden gaan om 18:00 uur naar de kerk en daarna om beurten eten de meiden. Dit is zoals de huismoeder het doet en ik had zoiets ik ga mee met de flow alhoewel ik het natuurlijk gezelliger vind om allemaal tegelijk te eten. De huismoeder is erg lief, en ik kan vanalles aan haar kwijt, ook staat ze erop dat ik een bordje mee eet.

Deze week is echter een rare week, omdat ik maandag laat in de middag aangekomen ben en dinsdag in de middag pas bij mijn groepje begon.

De derde dag was er vrijwilligersdag. Samen met onze projectleidster en andere vrijwilligers zijn we andere projecten: palm tree, the farm, bobbi bear,the blue roof langsgegaan. Ieder project heeft zijn eigen doel en een apart verhaal. Allemaal erg intressant. In het kort:
- Palm tree is echt een grote familie, hebben een day care en is kleinschalig.
- The farm is back to basic. Het is een opvanghuis voor 72 weeskinderen en er zijn 2 huismoeders. Het is nog niet zo gegroeid als de MOP of Palm tree. Dit is nog in het beginstadium, vandaar back to basic.
-Bobbi bear. Dit is een crisisopvang voor kinderen die seksueel misbruikt zijn.
-The blue Roof zet zich met hulp van “Keep a Child Alive”, de stichting waar Alicia Keys ambassadeur van is, in om HIV/aids in deze community te bestrijden.

De vierde dag begon ik te helpen bij mijn huisje zoals ik elke dag ga doen. Ik merkte al aan mijzelf dat ik iets meer gewend was en dat het wel goed zou komen. De huismoeder was erg lief voor mij, liet mij echt thuis voelen. En nadat ik een beetje een weg kon vinden tussen niet al te streng maar soms ook de kinderen discipline leren ging het steeds beter en had ik mijn plekje wel gevonden! Mijn ochtend ziet er als volgt uit: om 7:00 uur staan de drie jongens al te springen om in de douche te gaan, vervolgens help ik ze met hun verzorging en als er tijd over is doen we een spelletje. Dan breng ik ze naar school en dan heb ik de jongen van 6 jaar ook in 'mijn' Grade R klas zitten. Dus dat is wel super gezellig!

De dag liep niet zoals gepland want me internet deed het nog steeds niet op mijn telefoon dus was samen met de oprichter van MOP naar de winkel geweest. Zo aardig de mensen hier, ze nemen echt de tijd om een praatje te maken en om je te helpen! Het had nog niet echt geholpen, want op het einde van de dag deed me telefoon het nog niet. Maar ik zal jullie niet lastig vallen met het saaie verhaal over mijn telefoon :) Daarna hoorde ik dat ik gasten had die langskwamen, ik kwam op de MOP terug en wie zag ik daar: Donny en Wiel! Super leuk! Uiteindelijk ben ik met ze naar de beach gegaan en zijn we wezen uiteten bij Hooters, dat kan alleen maar met Donny haha. Maar het was echt super leuk en had helemaal niet het idee dat we in Zuid Afrika waren.

Hluhuwe - Umfolozi park
De vijfde dag en de week zat er alweer bijna op. Wat is dat snel gegaan zeg! Vandaag alleen de ochtend meegeholpen. Want ik werd rond 12 uur opgehaald om naar Hluhuwe te gaan.
Hluhuwe park is het oudste wildreservaat van Zuid Afrika.Dit 960 km² grote natuurreservaat biedt de enige mogelijkheid in KwaZulu/ Natal om de big five te observeren. Na 3,5 uur rijden kwamen we aan bij St Lucia. Zuid Afrika is zo groot, ik ben qua afstanden wel wat gewend na Australië. Maar eerlijk is eerlijk in NL vind ik 2 uur rijden nog steeds ver. Hahaha het Nederlandse zal nooit uit mij gaan.

We kwamen aan bij backpackers maar dan in de Zulu cultuur. Sliepen in een Zulu hutje, het was nog vrij luxe :) prima te doen dus! We kregen een rondleiding in een Zuludorp en ze legde uit hoe de traditionele Zulus leven. Aan het einde werden alle skills van de Zulu getoont en wij mochten in onze rokjes die ze bij ons omgedaan hadden natuurlijk ook meedansen en 'vechten'.

We hebben nog gezellig wat gegeten en gedronken. Vervolgens nog op nijlpaardenjacht gegaan. Helaas hebben we er geen gesport, maar wel een mooie wandeling gehad!

De volgende dag zijn we in de ochtend op de boot gestapt om nijlpaarden te zien en krokodillen. Dit was erg gaaf, de nijlpaarden zagen we van erg dichtbij. Daarna zijn we meteen doorgegaan naar het park Hluhuwe om de big five te spotten. We hebben veel wilden dieren gezien: veel olifanten, van veraf maar daar kwam al gauw verandering in toen er ineens een olifant op de weg stond. De olifant rende een auto achterna omdat die te dichtbij kwam en in de weg stond. Dat was natuurlijk wel erg tof om te zien!
Zebra's , apen, antilopen, neushoorns, buffalo, wrattenzwijnen en in de avond zelfs hyena's gespot. Erg mooie beesten en ook super om ze in hun eigen habitat te zien!
We zagen ook voordat het avond begon te worden heel veel olifanten bij elkaar staan, ook baby olifanten. Erg mooi om te zien! Vervolgens wou een olifant de weg oversteken maar onze auto stond daar en een andere olifant stond ook in de weg waardoor de olifant trompetterde. Geweldig geluid! Zaterdagavond sliepen we in het park, in een soort tent. Erg leuk was dit in de wildernis. Er konden geen olifanten komen, maar de rest van de wilde dieren konden er wel komen. Stel je eens voor word je wakker kijk je naar buiten zie je er een leeuw voor je tent liggen. Het zijn gelukkig wel goede beveiligde tenten en het staat op een verhoging. Alles word ook goed op slot gedaan vanwege de apen, anders stelen en eten de apen van alles. Maar de sloten zijn niet altijd tegen alles bestendigd want bij de jongens die mee waren hadden de apen voor elkaar gekregen om de tent open te breken. Alles lag overhoop en ze hadden nootjes opgegeten, zelfs de medicijntasje lag verspreid. Ze hebben alles onderzocht en wat opgegeten kon worden hebben ze opgegeten. Erg grappig was dit natuurlijk.

In de avond hebben we een braai gehouden. Zo zeggen ze dat hier in Afrika. Een braai is een bbq. En er kwamen hyena's op het vlees af. Ik gedroeg me dapper en dacht ik sta wel even bij de bbq om het vlees te beschermen, alleen kwam de hyena to close. Dus ik deed een stap naar achter en hij had bijna het vlees te pakken. Maar de gids was terug en verjaagde de hyena. Hyena's staan erom bekend dat ze voor het makkelijk voedsel gaan, een daarvan is vlees stelen van de bbq. Ik ontdekte dat de hyena's banger zijn voor ons dan andersom hoeft te zijn, want als wij te dichtbij komen dan gaan ze al weg. Een heerlijke braai gehad en daarna hebben we nog stukjes vlees aan de hyena gevoerd, echt een leuke ervaring! Ik vond hyena's altijd maar lelijk, maar nu ik ze zo van dichtbij heb gezien vind ik de hyena's best schattige en mooie dieren.

Zondag was het vroeg eruit want we wouden heel graag leeuwen spotten. De meeste kans om een leeuw te zien is 's avonds en vroeg in de ochtend omdat ze dan gaan jagen en het meest actief zijn. We hadden 5:30 uur afgesproken met de gids, maar hij kwam maar niet. In eerste instantie dacht ik Afrikaanse tijd alleen daarna dacht ik nee dit duurt me toch iets te lang. Eerst zouden de jongens hem gaan halen bij zijn huisje, alleen kwamen ze terug en ze schrokken want ze zagen iets de bosjes induiken. Een vrijwilliger en ik zouden wel eens laten zien dat we het durven, het is nog steeds een park maar er kunnen ook hyena's komen dus ook leeuwen. Maar dat weerhield ons niet en wat bleek onze gids had zich verslapen. Een half uur later waren we op pad op zoek naar de leeuwen. Helaas geen leeuwen vandaag.
We hebben veel van dezelfde dieren gezien als zaterdag, alleen was het wel wat rustiger. We hebben een giraf gezien en ook nog veel vogelsoorten. Het was evengoed mooi! Helaas om 12:00 uur zat het er alweer op, ik kreeg er geen genoeg van. Ik zou best goed daar kunnen blijven voor een lange tijd! Maar wie weet ga ik nog een keer terug om leeuwen te spotten. Want dat was wel een must!

PS. Sorry dat ik niet veel berichtjes stuur of ik whatsapp altijd reageer. Maar heb beperkt wifi op de MOP. Als het goed is hoop ik binnenkort data te hebben.

Tot snel weer!

Liefs, Anke